Een persoonlijk voorbeeld

Ik stond laatst op de loopband in de sportschool, na krachttraining stond nog een stuk hellinglopen op m’n programma.

Voordat ik ging had ik koppijn, dus ben ik gegaan. Het flitste nog even door mijn hoofd, zal ik even overslaan vandaag? Ik herinnerde mijzelf aan de les die ik dit jaar heb geleerd: doing it in the moments you don’t feel good, will make the greatest difference. 

Alleen die laatste loop…. die hakte er even in. Dus stond ik daar te zwoegen en zweten. Al lopende merkte ik ineens op: ‘hey ik heb m’n hoofd omlaag’. Ik loop alsof of ik het zwaar vind. Let’s keep it up.  

Wat een wereld van verschil.

Dit vind ik zo mooi: dat het lichaam vertelt waar je (vaak onbewuste) mind zich mee bezig houdt. Mijn lichaam vertelde dat ik het als zwaar ervoer. En als je het dan opmerkt (in lichaam of je gedachtes) volgt de keus:

Kies ik voor het handelen vanuit een gevoel, emotie of een gedachte: ‘oef, hoofdpijn, zwaar, moe’ en wordt dat dan de realiteit? Of kies ik voor een andere overtuiging/mindset, een andere houding en beweeg ik vanuit daar? 

Opmerken. Kiezen. Lopen. De tijd vloog nu voorbij, ik deed de volle lading en een beetje extra. Toen kwam de beloning. Zweet, een leeg hoofd en een overwinningsgevoel. 

De herinnering en het besef hoe belangrijk deze drie-eenheid is druppelt vervolgens binnen: mind, body, spirit. En hoe ze samenhangen. Renew your mind, move your body, connect with spirit.

Eenmaal naar buiten kwam ook de vraag op… Zou ik vaker mijn hoofd omlaag houden als ik iets als zwaar ervaar? Mogelijk wel: een leuke ontdekking om te kijken of ik dan terug kan denken aan dit moment en dan kiezen om mijn hoofd omhoog te houden.

Ben jij je bewust van jouw lichaamshouding gedurende de dag?